Onlangs hebben dertien grote en middelgrote zorgorganisaties, waaronder systeemaanbieders, de noodklok geluid bij de ministers van SZW, VWS en de staatssecretaris van LMZ. In alle regio’s in Nederland doen zorgorganisaties illegaal aan kartelvorming door gezamenlijk zzp'ers per definitie geen opdrachten meer te verstrekken.

De kartelvorming vloeit voort uit de angst die SZW en de Belastingdienst gezamenlijk alle zorgorganisaties hebben aangepraat. Zorgorganisaties laten zich massaal wijsmaken dat het inzetten van zzp'ers (in zorgfuncties) niet meer mogelijk is en beboet zal worden. Vanuit die angst wringen de zorgorganisaties zich in allerlei -ook illegale- bochten om door de brandende hoepel van de Belastingdienst te springen.
Dwang werkt niet
Door in samenwerking geen zzp-opdrachten meer te verstrekken, hoopten de zorgorganisaties de zzp'ers in een dienstverband te dwingen.
Dit is faliekant mislukt. Gevolg: schreeuwende tekorten en torenhoog ziekteverzuim. Comité ZZP heeft inmiddels een bewezen casus van kartelvorming aanhangig gemaakt bij de ACM, en zal elke andere casus daaraan toevoegen. (Melden kan hier.)
Daarnaast worden afdelingen gesloten, behandelingen uitgesteld, operaties gecanceld. Bizar dat de overheid beleid uitrolt waar niemand beter van wordt, maar velen veel slechter. Patiënten die hard zorg nodig hebben, blijven hiervan verstoken, zorgprofessionals met een vast dienstverband werken zich over de kop en vallen met uit ziekte en/of burn-out, omdat ze de inzet van zzp'ers niet kunnen missen.
Uitsluiting mág niet
Zorgorganisaties zien dat hun illegale plan haar doel voorbij schiet. Zij wenden zich in
een brandbrief
tot de verantwoordelijke ministers. Ondanks alle nood zegt men over de wet DBA: "een wet die wij absoluut steunen". Tegelijkertijd falen de Nederlandse zorgorganisaties in goed werkgeverschap. Men wil zorgprofessionals dwingen in een dienstverband terwijl al tientallen jaren duidelijk is dat er sprake is van een grote loonkloof, het niet te combineren is met een gezond privéleven en het werkplezier nihil is, zo blijkt uit vele ‘werktevredenheid-onderzoeken’.
De gerenommeerde arbeidsrechtspecialist Joost van Ladesteijn vertelt overal, en aan iedereen die het horen wil, dat groepen zzp'ers -zoals de zzp'ers in de zorg- bij een sectoroverstijgend toetsingskader, bij uitstek op basis van de holistische toets niet bij voorbaat kunnen worden uitgesloten van opdrachten bijvoorbeeld op grond van termen als 'inbedding' en 'hiërarchische aansturing'. Overeenkomsten van opdracht moeten per individu én opdracht holistisch beoordeeld worden. De Hoge Raad is hier in verschillende recente uitspraken volstrekt helder over geweest. Zorgorganisaties falen niet alleen in het zijn van een goede werkgever, ze blijken ook te falen in het zijn van een goede opdrachtgever.
Nieuwe weg
Comité ZZP is van mening dat de overheid heeft gefaald in haar beleid. De handhaving op ‘(gedwongen) schijnzelfstandigheid’ moet per direct stoppen. De wet wordt door de overheid onjuist toegepast met zeer schadelijke gevolgen voor patiënten, zorgpersoneel (zowel de professionals in loondienst als de zzp'ers), en zorgorganisaties. De enige partij die er beter van worden zijn de ziektekostenverzekeraars.
Immers: niet geleverde zorg hoeft ook niet betaald te worden.
Comité ZZP staat voor een totale hervorming van de arbeidsmarkt. We zijn en blijven met onder andere de portefeuillehouders van de politieke partijen in gesprek over hoe dit zou moeten en kunnen. We maken ons er sterk voor om met het nieuwe kabinet een (ver-)nieuwe(nde) weg in te slaan waar Nederland beter van wordt, in plaats van af te stevenen op een zorginfarct.
René Dongelmans
Voorzitter Comité ZZP





