Schijn is schijn

Het blijft ons verbazen: waarom blijven politieke partijen in Den Haag zo vasthouden aan het traditionele vaste dienstverband?

De mythe van schijnzelfstandigheid

Onlangs hebben dertien grote en middelgrote zorgorganisaties, waaronder systeemaanbieders, de noodklok geluid bij de ministers van SZW, VWS en de staatssecretaris van LMZ. In alle regio’s in Nederland doen zorgorganisaties illegaal aan kartelvorming door gezamenlijk zzp'ers per definitie geen opdrachten meer te verstrekken.

Verkiezingsdag, maar: democratische legitimatie van zzp-beleid zo goed als afwezig 

...maar wat moeten we daarvoor stemmen?

Verkiezingen: hebben 1,7 miljoen zzp’ers een échte keus?

Van een sterke naar een zwakke flexmarkt

Nederland telt inmiddels bijna 2 miljoen (ruim 1.78 miljoen volgens de Kamer van Koophandel) zelfstandigen zonder personeel (zzp’ers) – van creatieve professionals tot bouwvakkers, van pakketbezorgers tot consultants (vaak, dus niet allemaal) . Hun bijdrage aan de economie is onmiskenbaar, hun flexibiliteit een zegen voor opdrachtgevers. Toch zitten ze in een sociale spagaat: ons stelsel van sociale zekerheid is nog altijd vooral afgestemd op, en alleen toegankelijk voor, werknemers. Het gevolg: onzekerheid, scheve concurrentie en een groeiende kloof tussen vrijheid en vangnet. We stuiten op drie hardnekkige problemen: (1) de gebrekkige dekking van het sociale stelsel voor zelfstandigen, (2) de bescherming van gedwongen of schijnzelfstandigen, en (3) het hardnekkige feit dat veel mensen denken dat veel zelfstandigen hun eigen risico’s – ziekte, ouderdom, armoede – onvoldoende afdekken. De werkelijke cijfers lees je hier .

De aanpak schijnzelfstandigheid gaat niet over het beschermen van kwetsbare werkenden.