Het blijft ons verbazen: waarom blijven politieke partijen in Den Haag zo vasthouden aan het traditionele vaste dienstverband?

Dit, terwijl de wereld om ons heen juist het tegenovergestelde laat zien. De signalen zijn overduidelijk, maar het beleid lijkt vastgeroest in een tijd die niet meer bestaat. De economische gevolgen van die mismatch worden steeds zichtbaarder. Waar blijft het
Ministerie van Economische Zaken om daar echt aandacht aan te geven?
De realiteit van vandaag
Onze samenleving vergrijst in rap tempo. Dat hoeft geen probleem te zijn, zolang we oudere werknemers blijven betrekken bij het werkproces. Hun kennis en ervaring zijn goud waard — zeker nu we te maken hebben met structurele krapte op de arbeidsmarkt. Maar in plaats van na te denken over hoe we expertise kunnen behouden, zien we beleid dat talent juist buitenspel zet.
Daar komt bij dat veel politieke partijen pleiten voor minder arbeidsmigratie. Misschien begrijpelijk vanuit sentiment, maar economisch gezien een risicovolle strategie. De uitstroom van kenniswerkers en de dalende aantrekkelijkheid van Nederland als vestigingsland voor talent maken het probleem alleen maar groter.
En terwijl universiteiten vollopen, groeit de vraag naar mensen die met hun handen werken. Die scheve balans leidt tot nog meer spanning op de arbeidsmarkt.
Vrijheid, flexibiliteit en de nieuwe economie
De werkende wereld verandert ingrijpend. Steeds meer mensen kiezen bewust voor zelfstandigheid. Ze willen vrijheid, flexibiliteit, en de mogelijkheid om hun expertise bij meerdere opdrachtgevers in te zetten. Het klassieke vaste contract maakt plaats voor projectmatig werk, voor samenwerking via platforms – een beweging die we ook wel “de Überisering van arbeid” noem.
Werkgevers profiteren hier duidelijk van. Ze kunnen sneller schakelen, makkelijker opschalen of juist afbouwen en betalen alleen voor wat ze daadwerkelijk nodig hebben. In plaats van logge organisaties met trage wervingsprocessen (en dure ontslagzaken) ontstaat er een wendbare economie, vol specialisten in plaats van generalisten.
Toch lijkt Den Haag dit volledig te negeren, misschien uit angst om Europese subsidies mis te lopen. Maar de prijs van vasthouden aan het oude model kan veel hoger uitvallen dan die van het loslaten.
Tijd voor visie, niet voor angst
Er is niets mis mee om regels te stellen die misbruik van zelfstandigen tegengaan. Maar laten we vooral goed kijken naar wat ondernemers en werkenden écht nodig hebben. De toekomst vraagt om beleid dat vrijheid en ondernemerschap omarmt, in plaats van het oude loondienstmodel te blijven beschermen.
Het is tijd dat Den Haag wakker wordt. De economie wacht niet. Laat de werkgevers (ook bijvoorbeeld in de zorg, opvang en het onderwijs) in Nederland niet in de steek. Laat Nederland niet in de steek.





